วันพฤหัสบดีที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2551

Mobile phone Vs Me


โทรศัพท์มือถือ หรือ โทรศัพท์เคลื่อนที่ เป็นอุปกรณ์สื่อสารอิเลคทรอนิคส์ลักษณะเดียวกับโทรศัพท์บ้านแต่ไม่ต้องการสายโทรศัพท์จึงทำให้สามารถพกพาไปที่ต่างๆได้ โทรศัพท์มือถือใช้คลื่นวิทยุในการติดต่อกับเครือข่ายโทรศัพท์มือถือโดยผ่านสถานีฐาน โดยเครือข่ายของโทรศัพท์มือถือแต่ละผู้ให้บริการจะเชื่อมต่อกับเครือข่ายของโทรศัพท์บ้านและเครือข่ายโทรศัพท์มือถือของผู้ให้บริการอื่นๆ


โทรศัพท์มือถือในปัจจุบันนอกจากจะมีคุณสมบัติในการสื่อสารทางเสียงแล้วยังมีความสามารถอื่นอีกเช่นสนับสนุนการสื่อสารด้วยข้อความ เช่น SMS,การเชื่อมต่อกับอินเทอร์เน็ต, การสื่อสารด้วยแบบ Multimedia เช่น MMS, นาฬิกา, นาฬิกาปลุก, นาฬิกาจับเวลา, ปฏิทิน, ตารางนัดหมาย, สเปรดชีต, โปรแกรมประมวลผลคำ, รวมไปถึงความสามารถในการรองรับแอปพลิเคชันของจาวาเช่น เกมส์ต่างๆได้ (วิกิพีเดีย)


เช่นเดียวกับความหมายข้างต้นเกี่ยวกับโทรศัพท์มือถือหรือโทรศัพท์เคลื่อนที่ ที่มีคุณสมบัติมากมายซึ่งล้วนแต่อำนวยความสะดวกให้มนุษย์ทั้งสิ้น ฉันก็เป็นคนหนึ่งที่มีโทรศัพท์มือถือ ซึ่งในยุคสมัยนี้ทุกคนก็คงจะทราบดีว่า มือถือมีความจำเป็นจนจะกลายเป็นปัจจัยพื้นฐานที่มนุษยืทุกคนจะต้องครอบครองก็เป็นได้ เมื่อสมัยฉันมีมือถือเป็นของตนเองก็เมื่อเรียนอยู่ชั้นม.4 ซึ่งถ้าจะเปรียบกับสมัยปัจจุบันก็คงจะถือว่าเชยมาก เพราะวัยรุ่นสมัยนี้มีมือถือเป็นของตนเองก็ตั้งแต่ชั้นประถมกันแล้ว ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาฉันก็เริ่มรู้สึกถึงความสำคัญของมือถือกับชีวิตของฉันมากขึ้น ฉันใช้มือถือในการพูดคุยติดต่อสื่อสารกับผู้คนหรือจะเป็นเพียงการส่งข้อความเท่านั้นในระยะแรก แต่เมื่อมาถึงในสมัยปัจจุบัน ได้มีการนำเทคโนโลยีต่างๆรวมเข้ากับเครื่องมือถือ จึงทำให้เดี๋ยวนี้มือถือไม่ได้เป็นเพียงโทรศัพท์ธรรมดาๆ หากะเป็นกล้องถ่ายรูป เครื่องเล่นเพลง หรือแม้กระทั่งมีไว้เล่นเกมส์ก็ตาม สำหรับฉันก็เช่นเดียวกัน เดี๋ยวนี้ฉันถือว่ามืถือเป็นสิ่งจำเป็นมากทั้งในด้านการติดต่อสื่อสารและด้านการอำนวยความสะดวกหรือแม้กระทั่งการให้ความบันเทิง ฉันใช้มือถือฟังเพลง ในเวลาที่ไม่สามารถใช้งานเครื่องเล่นเพลงอื่นๆได้ นอกจากนี้ฉันก็ใช้มือถือในการถ่ายรูปเก็บภาพเหตุการณ์และความประทับใจต่างๆไว้ เพื่อเก็บไว้ดูในเวลาต่อไป ซึ่งฉันก็คิดว่าคนอื่นๆก็คงจะใช้มือถือถ่ายรูปเช่นกัน ในการทำงานหรือการเรียนมือถือก็มีประโยชน์กับฉันมาก เพราะเมื่อเวลาที่ฉันลืมเอาTalking Dict.มา ฉันก็สามารถเปิดหาคำศัพท์จากในมือถือได้ ส่วนในด้านวามบันเทิงอื่นๆ เช่น การเล่นเกมส์ หรือแม้จะเป็นการเล่นอินเทอร์เน็ต ฉันก็สามารถเล่นบนมือถือได้อย่างง่ายดาย

แต่อย่างไรก็ตามฉันคิดว่าการใช้โทรศัพท์มือถือนั้นผู้ใช้ควรรู้ขีดจำกัดในการคุยอย่างต่อเนื่อง เพราะจากข่าวที่ออกมาเกี่ยวกับโรคที่เกิดจากการคุยโทรศัพท์นานนั้น โรคที่ตามมานั้นก็คงเป็นสื่งที่ทุกคนคงไม่อยากให้เกิดขึ้นกับตนเองหรือคนใกล้ตัวแน่นอน ดังนั้นทางที่ดีควรใช้อย่างพอดีและเหมาะสมแก่โอกาสนั้นๆ











ไม่มีความคิดเห็น: